HOME     CONTACT

Interview met Olaf Mulder, librettist

 

De verleiding van de Jeugdstorm

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, zag ik als vijfjarige een groep jongens voorbij marcheren. Ze zongen uit volle borst, waren goed gekleed, goed doorvoed. Ik dacht: ‘daar zou ik wel bij willen horen.’ Toen mijn ouders mij vertelden dat die jongens van de Jeugdstorm waren, schaamde ik mij voor de verkeerde keuze die ik bijna gemaakt had. De herinnering kwam weer boven toen ik aan dit libretto begon  , een verhaal over verleidelijke politieke keuzes en de macht van muziek hierbij.

 

Zie verder: Psychoanalyse en een opera (PDF)

 

Een uitzinnige aanklager/rechter

Ik kan me goed herinneren hoe het verhaal vorm kreeg. Ik zag een documentaire waarin een filmpje was opgenomen over een rechtszaak in het Volksgerichthof. In het filmpje is een man te zien, die zowel aanklager als rechter is. Hij krijst aan één stuk door uitzinnig naar de beklaagden die destijds de aanslag op Hitler pleegden. Het leek wel een soort demonische muziek. De rechtszaak werd destijds in opdracht van Goebbels gefilmd als propagandamiddel. Maar vervolgens werd die film verboden uit angst dat de toeschouwers medelijden zouden krijgen met de beklaagden.

 

Het Libretto: woorden van ooggetuigen

Ik ben op het spoor gezet van mensen die het nazi-regiem in Duitsland nog hebben meegemaakt. Zo sprak ik met een man wiens broer betrokken was bij de aanslag; met een vrouw die werd aangeklaagd, omdat ze na het mislukken van de aanslag de woorden “pech gehad” sprak. En met een man wiens vader persattaché was van Hitler. De man herinnerde zich hoe aardig Hitler was voor hem, als kleine jongen: “Met een stem zo sonoor dat ik mijn hand op tafel legde om de trilling te voelen”.

Het libretto is gevormd naar teksten, die door mij uit de mond van deze ooggetuigen zijn opgetekend, of die in historische geschriften te lezen zijn.

 

 

Powered by LEntl JV Networks